што затреперува како
стампедо да ти поминува
преку телото тие нежни
чекори прст преку прст
како да го премеруваме
пречникот на планетата
во точката каде што дланката
ти се потпира на мојата
во точката каде што градите ти
дишат со мојот воздух во која
телото ти се движи со моите движења
врати ми ја таа неостварена прегратка
додека телото ти ја одложува храброста
со секој следен чекор што се топи
под остриот звук на допирите
Ивица Антески
No comments:
Post a Comment