Месечината

Ја симнувам месечината и ја
ставам во чаша со вода
водата испарува џуџињата
излегуваат мојата сакана спие
гола сосема гола
џуџињата се насекаде низ собата
толку многу се
таа се буди
таа ја зема чашата
таа пие

Еден несреќен случај во кој
месечината е проголтана

Не постои повеќе месечина
мојата сакана е девојка со
месечина во утробата

Ивица Антески

(песната е првпат објавена во мојата збирка „Облаци или пена за бричење“, 2001)