срцето што чука по
тапанот со звук на
црвено една девојка
молчи додека зборува
една девојка мижи
додека гледа
јас на нејзините сказалки
ѝ го придржувам
времето како бестелесен
Атлас
Едно име што се изговара
слично како небула
една девојка со рамења
како течност со
уснички како мраз
со аура како пекол
една девојка создадена
од нејаснотија со
ветер од клепките
со око отворено
на стомачето
со точка на почетокот
на интерпункцијата
Ивица Антески
No comments:
Post a Comment